Święto pszczół. Odznaki dla małych pracowników

Pszczoły stanowią grupę owadów blisko spokrewnionych z grzebaczami. Wykształciły się z form, które karmiły swoje potomstwo pokarmem zwierzęcym. Wszystkie pszczoły, za wyjątkiem kilku gatunków z rodzaju Trigona, żywią się zarówno jako larwy, jak i dorosłe, pokarmem pochodzenia roślinnego. Zazwyczaj korzystają z pyłku jako źródła białka i nektaru jako źródła energii (cukrów), podczas gdy żerują na kwiatach, zapylając je. Czasami mogą zbierać inne substancje roślinne, jak oleje, co można zaobserwować u przedstawicieli rodzaju Macropis. Charakterystycznymi cechami morfologicznymi pszczoły są rozgałęzione włoski na ciele (w odróżnieniu od innych żądłówek, które mają proste włoski) oraz powiększony pierwszy człon stopy, zwany nastopkiem (basitarsus).
Pszczoły mają kilka cech wspólnych, które wyróżniają je spośród innych owadów. Należą do nich larwalna pyłko- i nektarożerność (z wyjątkiem niektórych gatunków, które ewoluowały w inny sposób, na przykład stając się padlinożerne lub pasożytujące), zwyczaj czyszczenia przednich nóg za pomocą nóg środkowych, które często mają specjalną "szczoteczkę" zwana penicillem, oraz charakterystyczne szczegóły w układzie żyłkowym skrzydeł, które są również użyteczne przy identyfikacji rodzin i rodzajów pszczół.
Na całym świecie zidentyfikowano ponad 20 tysięcy gatunków pszczół, z największą różnorodnością i liczebnością w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego, zwłaszcza w suchych regionach. W Europie żyje około 2 tysiące gatunków pszczół, a w Polsce zidentyfikowano około 470 gatunków.

Jak pszczoła robi miód?

Podobnie jak inne owady zapylające, pszczoły karmią się nektarem i pyłkiem. Robotnice gromadzą te składniki, przechowując je w specjalnych koszyczkach na tylnych odnóżach. Niesamowicie, mimo że pszczoły same ważą tylko około 110 miligramów, mogą zebrać aż 40-50 miligramów nektaru jednorazowo.
W koszyczkach, gdzie transportowany jest nektar, zachodzi proces połączenia z enzymami i kwasami organicznymi pochodzącymi z ciała owada. Po dostarczeniu surowca do ula, jest on przekazywany pszczołom ulowym, które umieszczają go w plastrze. Następnie nektar jest suszony przez okres 4-5 dni, co powoduje jego gęstnienie. Pszczoły czuwają nad tym procesem, przekładając ciecz z jednej komórki plastra do drugiej, a następnie zamykają ją woskiem. Mimo wielu badań, proces produkcji miodu wciąż pozostaje nie w pełni poznany, dlatego sztuczna produkcja miodu nie jest możliwa.
Warto podkreślić, że pszczoły wybierają kwiaty, które są dla nas bezpieczne, nawet zbierając nektar z niektórych trujących roślin, jak osowate.
Gdy 75% plastrów jest zasklepione woskiem, miód jest gotowy do zebrania. Wtedy pszczelarz musi odwiedzić gniazdo pszczół, aby odsklepić wytworzony produkt. Następnie miód przechodzi proces odwirowania, przesączenia przez sita oraz czas oczekiwania. Ostatecznie pszczelarz przelałby miód do słoików.

Ile żyje pszczoła?

Długość życia pszczół różni się w zależności od ich roli w społeczności. Królowe pszczół mają najdłuższe życie i mogą żyć nawet do 5 lat! W hodowli pszczół jednak zazwyczaj wymienia się królową co dwa lata.

Robotnice i trutnie mają podobną długość życia. Robotnice zazwyczaj żyją około 5-6 tygodni, podczas gdy trutnie mogą przeżyć około 50 dni. Jednak matka pszczela bardzo szybko odbudowuje kolonię - latem może składać nawet 2500 jaj dziennie, co pozwala na utrzymanie pełnego składu ulu bez pustych miejsc.